دردودل یک شاعر با امام زمان(عج)
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۴۰۵۵۸
به گزارش خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس، محمود ژولیده شاعر آئینی جدیدترین سروده خود را باتوجه به جنایتهای این روزهای رژیم صهیونیستی در غزه، در قالب نجوا و درد و دل با امام زمان(عج) سرود. متن این شعر به شرح زیر است:
سلام ای امام زمان، ای عزیزم
سلام ای امید جهان، ای عزیزم
زمان، چشمی از انتظار است بازآ
جهان، موجی از انفجار است بازآ
چه کودکشیها که عادت شد اینک
نصیب جنینها شهادت شد اینک
چه آوارها، گورهای بشر شد
چه خیلِ پزشکی که خود محتضر شد
چه آوارگانی که ماتم نشینند
و شاید همانها ترا هم نشینند
چه صبر و شکیبائیِ بینظیری
چه دلهای زهرائیِ دلپذیری
من از فاطمه گفتم و از علی، آه
و آنها شدند پیشمرگِ ولی، آه
من از کربلا دم زدم عمری، اما
شهیدانِ غزه شدند اِرباً اِربا
چه دلها که با انتظار تو رفتند
عروسک بغل، بیقرار تو رفتند
چه رِندان که گشتند، ایرانیُ الاَصل
یمن تا فلسطین، سلیمانیُ الاَصل
چه خوبان که هر یک به عهدش وفا کرد
دوساله، سهساله، جوان، پیر، زن، مرد
و من، هیچ کاری برایت نکردم
و جز نِق نِق و جز شکایت نکردم
اگر ای امامم، ولی باورَم من.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چرا پس دلت را، به درد آورَم من؟
بسا گریهاَت را در آوردهام، نه؟
ز بسکه جفا بر شما کردهام، نه؟
چقدر ای عزیزم، حَریصٌ عَلَیَّ؟
و گفتم فقط من، عَزیزٌ عَلَیَّ!(۱)
من اینقدرها هم، لیاقت ندارم
که نامِ خودم را، مُحِبَّت گذارم
غلام تو هستم، ولی تابعَت نه
به تو دست دادم، ولی بایعَت نه
تو عمریست که غصه خوردی برایم
و من جای طاعت، برایت گدایم
به ظاهر ترا گرچه فرمانده خواندم
نه سرباز بودم، که سربار ماندم
کجا من شبیهِ محبِ تو هستم
کجا شاهدِ «مَن تُحِبِ» تو هستم
«پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود:
أضِفْ بِطَعامِکَ مَن تُحِبُّ فی اللّهِ
کسى را که به خاطر خدا دوستش
دارى، به غذاى خود میهمان کن»
منی که به سفره، کنار تو هستم...
به هرجا که هستید، یار تو هستم؟
مگر باز، دستِ تو دستم بگیرد
همه هستیاَم را، ز هستم بگیرد
به اِحسان و اَلطافِ جدّ غریبت
سرِ پیریاَم، کاش باشم حبیبت
به نوکر، که صد بار در روضه جان داد
بگو کربلایم، ترا هم امان داد
۱- سوره توبه آیه ۱۲۸ لَقَد جاءَکُم رَسولٌ مِن أَنفُسِکُم عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم حَریصٌ عَلَیکُم بِالمُؤمِنینَ رَئوفٌ رَحیمٌ
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: شاعر شعر محمود ژولیده امام زمان غزه تو هستم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۴۰۵۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خنثیسازی فتنه مدعیان دروغین مهدویت توسط امام صادق (ع)
امام صادق علیهالسلام ضمن آنکه بحث و درسهایی در زمینههای مختلف علمی، معرفتی، فقهی و فلسفی با شاگردان خویش داشتند، فصل جداگانهای را به صورت مستقیم به موضوع مهدویت اختصاص دادند تا از فتنهای عظیم جلوگیری کنند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، عصر امام صادق علیهالسلام یکی از پر تنشترین و پر هیاهوترین دوران تاریخ اسلام محسوب میشود. وجود مکاتب مختلف فکری، تنشهای سیاسی بین حکام بنی امیه و بنی العباس، و همچنین محصوریت و مظلومیت شیعیان به دلیل بروز اختناقات سیاسی ـ امنیتی بخشی از مسائل مربوط به آن دوران است.
در این بین آنچه که سبب بروز رخنه و فتنهای عمیق برای ضربه زدن به جریان تمدنی دین مبین اسلام بود، رویش مدعیان دروغین مهدویت بود که اتفاقاً از دل جریان عباسیان بر آمد؛ زیرا آنها برای مشروعیتبخشی به خلافت خود و جلب رأی عمومی، دست به جعل و تحریف روایات زدند و بر خلاف روایات صحیحی که نسل مهدی(عج) را به پیامبر اکرم و امیرالمؤمنین میرسانند، روایاتی جعل کردند که امام زمان عجل الله تعالی فرجه را از نسل عباس، عموی پیامبر معرفی میکرد، از جمله این روایات، حدیث خُزاعی است که گفت المَهدیُّ مِن وُلدِ العَباس؛ مهدی از فرزند عباس است.
افزون بر اینکه فضای فکری و جوّ قالب بر مردم در سالهای پایانی حکومت بنیامیه به قدری ملتهب و مناسب قیام بود که افراد مختلف به امید رهایی از حکومت ظالمانه و غاصبانه بنیامیه دست به قیامهای متعددی زدند که در این بین موضوع جانشینی یکی از خاندان رسول خدا به عنوان مهدی (عج) از جایگاه ویژهای برخوردار بود؛ از مهمترین این قیامها میتوان به قیام زید بن علی، قیام معاویه طالبی، قیام خراسانیان و قیام نفس زکیه اشاره کرد.
تعمیق باورهای مهدویت و مبارزه با مدعیان دروغین در سیره امام صادق(ع)در چنین شرایطی است که امام صادق علیهالسلام ضمن آنکه بحث و درسهایی در زمینههای مختلف علمی، معرفتی، فقهی و فلسفی با شاگردان خویش داشتند، فصل جداگانهای را به صورت مستقیم به موضوع مهدویت اختصاص دادند. در این راستا احادیث متعددی را درباره موضوع مهدویت بیان فرمود تا از تحریف واقعیت جلوگیری شود. از یک سو به بیان شکل و شمایل و نام امام زمان و انتساب ایشان به خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله میپرداختند تا مهدی واقعی از مهدی دروغین شناخته شود و از دیگر سو به زمان ولادت آن حضرت در آینده اشاره میکردند تا جایگاه مدعیان دروغین مهدویت را متزلزل کنند و از طرفی، به تبیین عصر غیبت و دوران آخرالزمان میپرداختند تا نشان دهند هنوز زمان زیادی تا ظهور آن دوران باقی مانده است. دستهای از روایات هم خاصّ شیعیان برای مواجهه صحیح با جریان مهدویت و فتنههای آخرالزمان و ارائه تبیین صحیح نسبت به عصر غیبت، دوران قیام امام و عصر ظهور بود.
عبرتی آخرالزمانی از تاریخ امام صادق (ع) / چرا خداوند به دولتها فرصت حکومت میدهد؟در ادامه سه نمونه از این احادیث را میخوانیم:
امام صادق علیه السلام درباره خصوصیتهای ظاهری امام عصر عجل الله تعالی فرجه فرمود: «لَیْسَ بِالطَّوِیلِ الشَّامِخِ وَ لَا بِالْقَصِیرِ اللَّازِقِ بَلْ مَرْبُوعُ الْقَامَةِ مُدَوَّرُ الْهَامَةِ وَاسِعُ الصَّدْرِ صَلْتُ الْجَبِینِ مَقْرُونُ الْحَاجِبَینِ عَلَی خَدِّهِ الْاَیْمَنِ خَالٌ کَاَنَّهُ فُتَاتُ الْمِسْکِ عَلَی رَضْراضَةِ الْعَنْبَرِ؛ دراز قامت متکبر و کوتاه قامت چسبیده [به زمین کوتوله] نیست، بلکه میان قامت است، سیمایی گرد، سینهای فراخ، پیشانی ای باز و ابروانی به هم رسیده دارد و خالی بر گونه راست اوست، چون دانه مشک که بر قطعه عنبر ساییده شده است.»
همچنین در روایتی دیگر درباره لزوم وجود حجت خدا در زمین و ضرورت ملازمت با او فرمود «مَا تَرَکَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْأَرْضَ بِغَیْرِ إِمَامٍ قَطُّ مُنْذُ قُبِضَ آدَمُ ع یَهْتَدِی بِهِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ الْحُجَّةُ عَلَى الْعِبَادِ مَنْ تَرَکَهُ ضَلَّ وَ مَنْ لَزِمَهُ نَجَا حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ خدای عزوجل از آن زمان که حضرت آدم (ع) از دنیا رفت، هرگز زمین را بدون امام رها نکرد، تا مردم به واسطۀ او به سوی خدای عزوجل هدایت شوند و امام، حجت بر بندگان است، کسی که از او دست بردارد، گمراه شده و آنکسی که ملازم او باشد، رهایی یافته است، این حقی است بر خدای عزوجل.» (کمال الدین و تمام النعمة (شیخ صدوق) ج1، ص221)
یا در یک روایت با موضوع ارائه تبیین رفتاری در دوران غیبت امام فرمود: «مَا أَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ ... َ فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّهُ إِنَّمَا یَجِیءُ الْفَرَجُ عَلَى الْیَأْس»؛ یعنی چقدر صبر همراه با انتظار فرج خوب و زیباست ... بر شما باد بر صبر کردن. جز این نیست که فرج (قائم) در هنگام ناامیدی فرا میرسد.» (کمال الدین و تمام النعمة، ج2، ص645)
تمام این دست از احادیث تنها گوشهای از اقدامات آشکار امام در راستای مهدویت و امر ظهور بود که همین امر سبب شد تا شیعیان به فتنه نیفتند و از مسیر حقیقی منحرف نشوند؛ چرا که هرگونه انحراف در شیعیان عصر امام، مساوی بود با انحراف شیعیانی که بناست در عصر غیبت با همان احادیث رسیده از صحابه و یاران عترت در زمینه فقه آل محمد صلی الله علیه و آله و معارف بر حق ایشان، عصر غیبت را با کمترین آسیب سپری کنند.
یادداشت: سعید شیری
انتهایپیام/